بسم الله الرحمن الرحیم
أَقِمِ الصَّلاَةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا
وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّکَ عَسَى أَن یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَّحْمُودًا (اسراء78و79)
نماز را از زوال آفتاب تا نهایت تاریکى شب برپادار و [نیز] نماز صبح را زیرا نماز صبح همواره [مقرون با] حضور [فرشتگان] است
و پاسى از شب را زنده بدار تا براى تو [به منزله] نافلهاى باشد امید که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند
آیه ی فوق دلالت بر نمازهای پنجگانه می کند و نماز صبح اهمیت بیشتری دارد زیرا هم فرشتگان روز و هم فرشتگان شب شاهد هستند.
در روایت آمده یکی از نشانه های شیعه شبانه روز 51 رکعت نماز بخواند و نافله و نمازهای مستحبی ممکن است انسان را به حدی به خدا نزدیک کند که خداوند چشم و گوش و دست و زبان او شود.
امام باقر(علیه السلام) فرموده است: لمّا أسری بالنبیّ(صلّی الله علیه و آله) قال یا ربّ ما حال المؤمن عندک؟ قال: یا محمّد... ما یتقرّب إلیّ عبد من عبادی بشیءٍ أحبُّ إلیّ ممّا افترضت علیه، و إنّه یتقرّب إلیّ بالنافلة حتی أُحبّه فإذا أحببته کنتُ سمعه الّذی یسمع به و بصره الّذی یبصر به و لسانه الّذی ینطق به و یده الّتی یبطش بها؛ إن دعانی أجبته و إن سألنی أعطیته... ([11])؛ پیامبر(صلّی الله علیه وآله) آنگاه که به معراج برده شد گفت: پروردگارا مؤمن نزد تو چه جایگاهی دارد؟ خداوند پاسخ داد: ای محمد... کسی از بندگان من نمیتواند با چیزی بهتر از واجبات به من تقرّب جوید. [اما] گاهی بندهی من با [خواندن] نافله آنچنان به من تقرب میجوید که دوستش میدارم و کسی را که دوست داشتم گوش او خواهم شد که با آن میشنود و چشم او خواهم شد که با آن میبیند و زبان او خواهم شد که با آن سخن میگوید و دست او خواهم شد که با آن کار میکند. [چنین بندهای] هرگاه مرا بخواند به او پاسخ خواهم داد و هرگاه چیزی از من بخواهد، آن را به او عطا خواهم کرد....
اصول کافی، ج 2، ص 352، ح 8