بررسی مقایسه سه شیوه آموزشی گروهی، فردی

بررسی مقایسه سه شیوه آموزشی گروهی، فردی (چهره به چهره)و لوح فشرده بر تصحیح تلفظ و قرائت نماز در دانشجویان پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی قم

شعبانعلی خانصنمی, هدی احمری طهران, زهرا عابدینی, اکرم حیدری, تهمینه دادخواه تهرانی, علیرضا علی‌نوری, معصومه رزاقی

 قرائت صحیح نماز به‌عنوان فریضه‌ای مهم در فرهنگ اسلامی مورد تأکید قرار گرفته است، و استفاده از روش مؤثر آموزشی در ارتقای وضعیت قرائت نماز در جوانان ضروری است. این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر شیوه‌های آموزشی گروهی، فردی (چهره به چهره) و لوح فشرده بر تصحیح تلفظ و قرائت نماز دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1389 صورت گرفت.

این مطالعه نیمه‌تجربی بر روی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. نمونه‌ها به‌صورت تصادفی در سه گروه قرار داده شدند، و تعداد نمونه برای هریک از گروه‌ها 22 نفر بود.

یافته‌ها نشان داد بالاترین میانگین تغییر در قرائت حروف و تلفظ حرکات مربوط به شیوه آموزش چهره به چهره بوده است، به‌طوری‌که به ترتیب میانگین و انحراف معیار قرائت حروف و تلفظ حرکات قبل از آموزش 99/3±24/10، 17/3±6/1 و پس از آموزش به شیوه چهره به چهره 8/1±56/1و 4/0±08/1 برآورد شد (000/0=p). بین میانگین تغییر قرائت حروف در سه گروه آموزشی، اختلاف معنی‌دار آماری وجود نداشت (05/0<p).

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه تأثیر شیوه‌های آموزشی گروهی، فردی و لوح فشرده بر تصحیح قرائت نماز دانشجویان یکسان بوده است. لذا پیشنهاد می‌شود نسبت به اصلاح قرائت نماز دانشجویان با در نظر گرفتن علاقمندی فراگیران و شرایط موجود، از شیوه‌های گوناگون استفاده شود.

منبع : http://journal.muq.ac.ir/index.php/qumsj/article/view/606/305