مثبت نگری در سطح خانواده(1)

بنام آنکه جان را فکرت آموخت

بر اساس نظریه "مثبت اندیشی عرفانی " منفی نگری مقدمه و مسبب همه امور منفی در سطح فردی ، خانودگی و اجتماعی است . در جهان خدایی و واقعی چیزهای منفی وجود ندارند.اگر ما بدی، بیماری و بلا می بینیم ، نتیجه افکار منفی و جاهلانه ماست . مهمترین کار در بهداشت خانواده ، تصحیح افکار است . سرچشمه خوبیها و بدیهارا در اندیشه ها باید جستجو کرد.

گر بود اندیشه ات گل، گلشنی                               گر بود خار ، تو هیمه گلخنی                                                                                                                                                                     " مثنوی

در این مقاله اصول این نظریه و نتایج آن را در بهداشت خانواده بیان میکنیم.

1 در جهان فقط خوبی وجود دارد .همه موجودات ، خوب ، زیبا و دوست داشتنی هستند . بدی ، زشتی و تنفر زائیده جهل بشر است

2- میل و گرایش به عیب بینی ، حکایت از عیب درونی و فرافکنی می کند . عیب جویی نوعی فرافکنی است .

3- در زندگی با دیگران ، بالاجبار به منفی نگری و عیب بینی کشیده می شویم. اما انسان مثبت نگر در خلوت و تنهایی ، عیب بینی و نگرش منفی را کنار میگذارد و به نگرش مثبت باز می گردد و هرچی می بیند و می یابد ، خوبی ، شادی و شیرینی است . اما انسانی که گرایش به بدیها دارد در خلوت خود هم ، به عیوب دیگران فکر می کند و از جهان خدایی و مثبت غافل است .

4- کینه و نفرت ، جنگ و  جدل ، خشم و غضب ، بیماری و بدبختی ، مرگ و نیستی ، افسردگی و سستی ،... زائیده منفی نگریندو برآمده از جهل هستند و هیچکدام وجود خارجی ندارند.

5- انسانها نمی توانند کار بد انجام دهند ، حتی اگر بخواهند . از این رو هیچ کس نمی تواند به ما بدی کند پس چرا کینه و نفرت آنها را بدل گیریم و یا از آنها دلخور شویم؟