ابراهیمی راد محمد
یکی از شبهه های مطرح شده در موضوع عصمت پیامبران این است که آیا پیامبران از ناخودآگاهی (سهو) و فراموشی به هنگام عمل به احکام شرعی و در امور عادی و زندگی شخصی به دور و در امان اند یا همانند سایر مردم به سهو و نسیان در این موارد گرفتار می شوند؟ بیشتر متکلمان و دانشمندان شیعه به عصمت پیامبران از سهو و نسیان باور دارند و دلایلی را برای اثبات آن، در جای خود آورده اند، ولی بعضی از دانشمندان شیعه و در صدر آنها، مرحوم شیخ صدوق و استادش ابن ولید، به روا بودن سهو و فراموشی پیامبران به هنگام عمل به احکام شرعی باورمنداند. اصلی ترین دلیل این دسته از عالمان شیعه، روایاتی است که در منابع شیعه و اهل سنت درباره سهو و اشتباه پیامبر (ص) در نماز وارد شده است. در این مقاله به بررسی و تحلیل روایات وارد شده پرداخته شده و ثابت گردیده که با این روایات نمی توان سهو و حتی اسهای پیامبر را ثابت کرد.
منبع : http://www.sid.ir/Fa/VEWSSID/J_pdf/74813885203.pdf