نشانه های نماز گزاران(۵)

بسم الله الرحمن الرحیم 

إِنَّ الانسنَ خُلِقَ هَلُوعاً إِذَا مَسهُ الشرُّ جَزُوعاً وَ إِذَا مَسهُ الخَْیرُ مَنُوعاً إِلا الْمُصلِّینَ(معارج ۱۹تا۲۲) 

در تفاسیر آمده که شر در این جا یعنی از دست دادن پول و ثروت و خیر بدست آوردن پول و ثروت. 

انسان نمازگزار باید از پول بگذرد وگرنه کافر و ملحد است زیرا نماز های بسیار وقتی مال انسان حرام باشد باطل است و وقتی نماز خراب شد کل دین خراب است.  

  وَوَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ الَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ کَافِرُونَ (فصلت 6و7) 

در این آیه خداوند می گوید وقتی مال تو پاک نباشد کافر و مشرک هستی و در نگاه من اینگونه توجیه می شود که مال حرام غذای حرام مکان حرام و پوشاک حرام  نماز و روزه و حج و جهاد و .... همگی را باطل می کند لذا در ظاهر مومن است اما در باطن ملحد است. 

در ظاهر نماز مرز بین کفر و اسلام است اما در باطن حلال و حرام مرز بین کفر و اسلام است. البته واقعا آنچه در آیه آمده این است که نمازگزار پول پرست نیست یعنی نه از دست دادن پول او را غمگین می کند و نه بدست آوردن پول او را مست و شیدا می کند و لذا بخشنده است و با فقر و نداری هم لذت می برد و از فقر ناله سر نمی دهد. 

خدایا ما را از پول پرستی نجات ده . و مال ما را حلال کن