تاثیر نماز بر بیماری های پوستی

اما امروزه دانش بشر، گروهی از بیماری ها را می شناسد که شروع تظاهرات این بیماری ها از پوست سر و پاهاست، به عنوان مثال برخی بیماری های قارچی پوست از حد فاصل میان شست و دیگر انگشتان پا آغاز می گردد که اتفاقا درست محل این ناحیه، مسح واجب دارد و به همین ترتیب مسح سر نیز می تواند توجه انسان را به آلودگی یا ضایعه عفونی در مو و پوست سر توجه دهد و در نتیجه انسان را برای رفع آن به اقدام وادارد. در ضمن وجوب مسح سر و پا فرصتی است برای برداشته شدن پوشش پا و سر و در معرض هوا و اکسیژن قرار گرفتن این اعضاء که علاوه بر شادابی پوست، به نوبه خود مانع رشد ارگانیزم های بی هوازی در منافذ پوست خواهد شد. البته لازم به توجه است که بسیاری از بیماری های پوست (به ویژه عفونت ها) بوسیله غسل های متعدد اعم از واجب و مستحب که شخص نمازگزار در طول زندگی خود به جا می آورد، قابل پیشگیری هستند .

منبع

http://www.stei.ir/index.php/downloads/articl/94-prayers-effect-on-skin-diseases

تأثیر نماز بر سلامت کلیه ها

در رسایل فقهی توضیح المسائل، یکی از مبطلات وضو و نماز، خروج بول و غائط  و نفخ کلیه (گاهی کلیه ها را دردی می گیرد شبیه به درد کلیه اما شن یا سنگی در کلیه ها یا مجاری ادراری وجود ندارد. اطباء سنتی معتقدند گاهی مقداری از گازها و حباب های هوای داخل خون از راه مویرگ ها به کلیه منتقل شده و تجمع تعدادی از آنها در کلیه ها حالتی را به نام نفخ کلیه به وجود می آورد)، از بدن انسان درج شده است و این موضوع سبب می شود که شخص نمازگزار و احیاناً  "دائم الوضو"، برای پرهیز از ابطال عبادتش به طور معمول و بر حسب عادت ، قبل از وضو ، به تخلیه ادرار بپردازد.(تعبیه توالت در مجاورت وضو خانه مساجد در واقع به منظور پاسخ به این عادت پسندیده و سلامتی بخش صورت می گیرد).

به این ترتیب حداقل سه بار، دفع ادرار از بدن، در زمان هایی به فواصل مناسب نسبت به یکدیگر و در حدی که برای یک انسان طبیعی لازم است، فرد را در مقابل ابتلا به عفونت های کلیه و دستگاه ادراری مصون می سازد و می تواند به عنوان نکته ای مهم پیرامون نماز مورد توجه قرار گیرد

منبع :

http://www.stei.ir/index.php/downloads/articl/92-prayer-impact-on-kidney-health

تأثیر نماز بر بیماری فشار خون

با توجه به نقش بسیار مهمی که نمازهای واجب یومیه، در ایمن کردن انسان در مقابل استرس ها و مشکلات گوناگون زندگی ایفا می کنند( از جمله تأثیر نماز بر اضطراب ) و نیز با توجه به الزامی که نماز به شخص نمازگزار مبنی بر عدم مصرف مشروبات الکلی می دهد، می توان این امر را قدم مؤثری در پیشگیری و کنترل فشار خون تلقی کرد.

از طرفی نماز با حرکات موزون و قیام و قعود و رکوع و سجود منظمی توأم است که قابل مقایسه با یک نرمش سبک روزانه مشابه آنچه که در درمان های غیر دارویی فشار خون توصیه می شود، می باشد. همچنین اگر به یاد آوریم که مسلمان نمازگزار، رو به قبله مکتبی نماز می خواند که خدای آن مکتب از پُرخوری و شکم پارگی بیزار است و مثلاً "عالمان فربه و چاق را دشمن می انگارد " متوجه خواهیم شد که هر چهار درمان غیر دارویی مذکور، برای کنترل و پیشگیری افزایش فشار خون، در ورای احکام نورانی نماز نهفته است.

منبع :

http://www.stei.ir/index.php/downloads/articl/91-prayers-effect-on-blood-pressure

تاثیر نماز بر بیماری های دهان و دندان

 پیامبر اکرم (ص ) : دو رکعت نماز با مسواک بهتر از هفتاد رکعت بدون آنست .  

نکته ای که در مورد نماز قابل توضیح است ، توجه دادن به این حقیقت متعالی است که روح حقیقی نماز و فلسفه شکوهمند آن چیزی جز عبودیت محض در مقابل آفرینشگر یگانه هستی و ابراز خشوع بنده ناتوان در پیشگاه قادر متعال نیست و هر آنچه که اندیشمندان و قلم به دستان ، پیرامون فواید گوناگون نماز در عرصه های مختلف بگویند و بنویسند تنها به منزله حاشیه ای بر این متن گهر بار خواهد بود . دهان انسان را برخی قلب دوم بدن نامیده اند و توجه به این نکته که چنانچه محیط دهان فردی تمیز باشد ، آن فرد از ابتلا به بسیاری از بیماری ها در امان است ، این نامگذاری را بسیار مناسب جلوه می دهد

دین مبین اسلام ، از قرن ها پیش با توصیه های مؤکد ، مسلمانان را به طرف این نکته درخشان بهداشتی هدایت نموده است تا جایی که پیامبر اکرم (ص) می فرمودند : " اگر بر امتم سخت نمی شد مسواک زدن را واجب می کردم " و حتی در حدیثی دیگر نحوه مسواک زدن را از بالا به پایین و از پایین به بالا نموده اند که مطابق با جدیدترین توصیه های علمی درباره روش مسواک زدن است .

علاوه بر آن در کتب گوناگون فقهی و عبادی اسلام ، دستورات مؤکد مبنی بر مسواک زدن هنگام ساختن وضو و نماز آمده است و با توجه به این که نمازگزار روزانه حداقل 3 بار وضو می گیرد ، چنانچه قبل از هر وضو اقدام به مسواک زدن بکند ، از حد اکثر پاکیزگی لازم برای پیشگیری از تمامی بیماری های دهان و دندان برخوردار می شود

منبع : http://www.stei.ir/index.php/downloads/articl/93-prayer-impact-on-oral-health

گناه و ثواب از منظری متفاوت

بسم الله الرحمن الرحیم

 ان الله لا یظلم مثقال ذره و ان تک حسنه یضاعفها و یوت من لدنه اجرا عظیما (نساء40)

من جاء بالحسنه فله عشر امثالها ومن جاء بالسییه فلا یجزی الا مثلها وهم لا یظلمون(انعام 160)

مثل الذین ینفقون اموالهم فی سبیل الله کمثل حبه انبتت سبع سنابل فی کل سنبله مایه حبه والله یضاعف لمن یشاء والله واسع علیم(بقره261)

در آیات فوق می فرماید شاید یک ثواب خیلی کوچک دوبرابر ، یا ده برابر و یا هفتصد برابر و یا خیلی بیشتر پاداش داده شود.

رمز آن چگونه است؟

ظاهر یک عمل شاید یکسان باشد و خیلی کوچک اما باطن آن فرق می کند به یکی دوبرابر و به دیگری ده برابر و به دیگری هفتصد برابر و یا بیشتر داده می شود.

البته عمل مقبول مطرح است و گرنه بسیاری از اعمال به ظاهر خوب به خاطر خرابی باطن ، کلا بی اجر می شود و حتی تبدیل به عذاب و مجازات می شود .

چگونه؟

خداوند می فرماید الحمد لله  که یکی از معانی آن مدح است و مدح مخصوص خداست و  مدح  دیگران از نوع مجازی است و ضرورت دنیاست و وقتی مدح به قلب وارد شود مذموم و شرک می شود. کسی اگر فقط دوست داشته باشد به خاطر عمل نیکی که انجام داده از او تعریف و ستایش شود ، نه تنها به او پاداشی نمی دهند بلکه عذاب و رنج دردناکی به او می رسد 

لا تحسبن الذین یفرحون بما اتوا ویحبون ان یحمدوا بما لم یفعلوا فلا تحسبنهم بمفازه من العذاب ولهم عذاب الیم(آل عمران 188)

برای فهم این آیه باید به آیات دیگر رجوع کنیم . عمل نیک هدیه است مانند پول و وقتی خداوند به ما پول و یا هر چیز دیگر می دهد نباید شاد شویم (لا تفرحوا بما اتاکم) کار نیک و عمل خوب هم ، عمل ما نیست بلکه هدیه ی خدا ست و نباید با عمل نیک شاد شویم زیرا پولدار شدن ممکن است موجب فخرفروشی شود و عالم شدن هم همینطور و نیکوکار شدن هم همینطور ممکن است موجب فخر فروشی شود که پیامد آن عذاب دردناک و خوار کننده است . 

چرا عمل نیک ، عمل خداست مانند پول و دیگر نعمتهای مادی که مال خداست؟؟

زیرا قرآن می فرماید هر چه خوبی است از من است (و مااصابک من حسنه فمن الله)

یعنی هیچ کسی مستحق بهشت نیست و اگر کسی فکر کند بهشتی است و به خاطر اعمال خوبش باید مدح شود و پاداش بگیرد قطعا جهنمی است (اگر استغفار نکند )و تمام اعمال او باطل می شود مگر این که عملی هر چند کوچک انجام داده باشد که نه توقع پاداش داشته و نه یادش بوده  مثلا به یک کودک رهگذر سیبی داده و یا خاری را از پای کودکی در آورده و...... و همین عمل کوچک مقبول ، او را صاحب باغ و بوستان در بهشت کرده است . 

پس بهشت ، فضل خداست و به اعمال ما ربطی ندارد بلکه به نیت ها ی ما ربط دارد به درون ما بستگی دارد که آیا توقع پاداش داشته ایم و یا دلهره داشته ایم که به شرک درونی مبتلا نشویم و به جای حمد خدا ، توقع حمد خود نداشته ایم. از خداوند می خواهیم ما را به بهشت ببرد نه به خاطر اعمال خوب ما که در حقیقت عمل خداست بلکه به خاطر خاکساری ما و بندگی و نوکری که این هم باز لطف اوست بلکه به خاطر هیچ چیز و  فقط التماس می کنیم مانند گداها که هیچ چیز نداریم و التماس یک فقیر از غنی که به خاطر کرم و لطفش به ما کمک کند .

لذا توشه ی مومن در قیامت فقر اوست و نه اعمال خوب او 

نتیجه ی اخلاقی:

1- آگاه باشیم عمل نیک ما را ، خدا انجام می دهد و نه ما و نباید توقع مدح و حمد خود را داشته باشیم بلکه باید دوست داشته باشیم که خداوند را که خالق عمل است ، مدح شود.(یحبون ان یحمدوا بما لم یفعلوا)

2- نباید عمل نیک مارا شاد کند زیرا این عمل خداست و به ما داده شده است و نسبت آن به ما مجازی است و لذا حتما بعد از شادی باید استغفار کنیم(لا تحسبن الذین یفرحون بما اتوا )

3- شادی بعد از عمل خیر و نیک و دوست داشتن حمد و ستایش و مدح و سپاس گذاری  ، مارا از عذاب خدا نجات نمی دهد و بلکه خود این شادی و دوست داشتن  ،  گناه بزرگ و عذاب آور است.

4- گناهان کبیره در آخرت (و نه در دنیا)در حقیقت گناهان قلبی هستند مانند دوست داشتن و شاد شدن در جایی که خداوند نهی فرموده است مثلا دوست داشتن برملا کردن گناهان دیگران (ان الذین یحبون ان تشیع الفاحشه فی الذین آمنوا لهم عذاب الیم فی الدنیا والآخره ) و اگر این دوست داشتن به عمل ظاهری منجر شود در دنیا هم مجازات می شود