چگونه می توان خدا را احساس کرد

سوال: آیا می توان ادعا کرد که منبع همه آن چه که داریم مانند علم و شعور و و عشق و محبت و .... فقط عالم طبیعت است ؟

زمانی می توان قبول کرد که طبیعت خودش واجد آنها باشد آیا شما در طبیعت علم و شعور و و عشق و محبت و ... سراغ دارید ؟ هر انسانی که عقل سالم داشته باشد به راحتی می فهمد که طبیعت فاقد این صفات است

سوال:آیا می توان گفت که این صفات در عالم طبیعت نهفته شده است ؟

بله این صفات در عالم طبیعت نهفته شده است ولی خود عالم طبیعت خبری از آنها ندارد چرا که عالم طبیعت دانشی ندارد . و این امری بدیهی است

سوال :آیا می توان گفت که این صفات در عالم طبیعت وجود ندارد ولی بعدا با ترکیب مواد با یکدیگر به وجود می آیند؟

این ادعا مردود است همه خواص مواد در طبیعت موجود است و هیچ چیز مادی ، از ورای طبیعت به عالم طبیعت اضافه نمی شود بلکه منشا همه خاصیت های مادی عالم طبیعت است .و می دانیم که اگر منشا علم و شعور عالم طبیعت بود می توانستیم به راحتی این عالم را صاحب علم و شعور بدانیم ولی کسی چنین پنداری ندارد مگر اینکه منکر بدیهیات باشد .

چرا به خدا ایمان دارم ؟

وقتی پا به عرصه هستی می گذاریم با مفهوم وجود و هستی آشنا می گردیم این مفهوم برای همه انسانها مفهومی آشناست و در واقعیت داشتن آن شکی نیست؟

حال این واقعیت هستی ، واقعیتی کامل است یا ناقص ؟

عقل به راحتی درک می کند که واقعیت هستی ،واقعیتی کامل است چرا که اگر ناقص باشد سوال می کنیم که چه چیزی ناقص دارد ؟ فرض کنیم آن چیز ناقص x باشد حال آن X خود واقعیت دارد یا واقعیت ندارد ؟ اگر واقعیت داشته باشد در آن صورت خودش عضوی از هستی خواهد بود و اگر واقعیت نداشته باشد یعنی چیزی نیست و معدوم است . و یک چیز معدوم ضرری به کامل بودن واقعیت هستی نمی رساند . پس نتیجه میگیریم که هستی واقعیتی کامل است .

وقتی ما به واقعیتی کامل دست یافتیم در آن صورت به خدا دست یافته ایم چرا که خدا یعنی واقعیتی کامل.

منبع:http://mowla110ali.blogfa.com/category/5

معیار سنجش نماز

امام صادق علیه السلام مى‏ فرماید: من احب ان یعلم اقبلت صلوته ام لم تقبل؟ فلینظر: هل منعت صلوته
عن الفحشاء و المنکر؟ فبقدر ما منعته قبلت منه!: «کسى که دوست دارد ببیند آیا نمازش مقبول درگاه الهى شده یانه؟ باید ببیند آیا این نماز او را از زشتیها و منکرات بازداشته یانه؟ به همان مقدار که بازداشته نمازش قبول است»! « مجمع البیان ذیل آیه 45 سوره عنکبوت»

به قدر نیاز به خدا ؛ اطاعتش کن

حضرت علی (ع) فرمودند :

اطـع الله بـقدر حاجـتـک الـیـهبه قدر نیاز به خدا ؛ اطاعتش کن

اعص الله بـقدر طاقـتـک علی عقوبتهبه قدر تحمل عذاب خدا ؛ نافرمانی کن

اعمل لدنیاک بـقدر مـقـامـک فـیـهـابه اندازه عمری که در دنیا هستی ؛ کوشش کن

اعمل لآخرتـک بـقدر بـقـائـک فـیـهـابه اندازه عمری که در آخرت خواهی بود ؛ توشه جمع کن 

منبع:http://www.bitrin.com/

نیاز انسان به خدا

الحَمْدُ للَّهِ الَّذِی یُجِیبُنِی حِینَ اُنادِیهِ، وَیَسْتُرُ عَلَیَّ کُلَّ عَوْرَةٍ وَأَنَاأَعْصِیهِ، وَیُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَیَّ فَلا اُجازِیهِ، فَکَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنِیئَةٍ قَدْأَعْطانِی، وَعَظِیمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ کَفانِی، وَبَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ أَرَانِی؟ فَأُثْنِی‏عَلَیْهِ حامِداً، وَأَذْکُرُهُ مُسَبِّحاً. الحَمْدُ للَّهِ الَّذِی لا یُهْتَکُ حِجابُهُ، وَلایُغْلَقُ بابُهُ، وَلا یُرَدُّ سائِلُهُ، وَلا یُخَیَّبُ آمِلُهُ.
".. ستایش خداى را که وقتى ندایش مى‏دهم اجابتم مى‏کند و همه عیبهاى‏مرا مى‏پوشاند و من نافرمانیش مى‏کنم و نعمتى عظیم به من مى‏دهد و جزاى آن‏نمى‏گزارم، چه موهبتهاى گوارایى که مرا عطا کرد و بیمارى عظیمى که کفایت نمودو شادمانیهاى شگفت‏انگیز و نغز که به من نشان داد، پس از روى ستایش او را ثنامى‏گویم و تسبیح گویانه او را ذکر مى‏کنم. ستایش خداى را که پرده‏اش ندرد و درش‏نبندد خواهانش رد نگردد و آرزومندش ناامید نشود." 

منبع:http://www.almodarresi.com/