بسم الله الرحمن الرحیم
اولا ببینیم از نظر لغتی معنای آن چیست؟
رحمن صیغه مبالغه است و دلالت بر کثرت رحمت دارد و چون رحمت خداوند در دنیا شامل حال تمام موجودات و تمام انسان ها چه مؤمن و چه کافر می شود او را رحمن می خوانیم.
رحیم نیز همانند رحمن از ریشه رحمت گرفته شده است اما تفاوتش با رحمن در اینجاست که رحیم صفت مشبهه است و دلالت بر ثبوت و دوام دارد لذا به کسی اطلاق میشود که دارای رحمت دائم و همیشگی باشد.
منبع:http://p-asiyeh.blogfa.com/post-80.aspx
رحمان و رحیم یعنی رحمت او همگانی و همیشگی است
فرق مومن و ملحد در چیست؟
رحمان را هر دو درک می کنند یعنی هم مومن و هم ملحد رحمت خدا را درک میکنند هوا و غذا و ماشین و باغ و همسر و بچه و .... هر دو ممکن است داشته باشند .
اما رحیم را هر دو درک نمی کنند رحمت خدا همیشگی است اما مشرک و ملحد انکار می کند چگونه؟؟ با نق زدن و غصه و اضطراب و دلهره و آشفتگی و عصبانیت و خشم و ....زیرا انسان وقتی احساس بدی دارد که غضب خدا را درک میکند و نه رحمت او .
مومن درجه یک دائم الشکر و دائم الخوش است زیرا در همه چیز رحمت را می بیند تسلیم و راضی به اراده ی خداست خداوند را وکیل گرفته و اراده ی او را اراده ی خود می داند و علم او را بر جهل خود ترجیح می دهد .