مثبت نگری در سطح خانواده(2)

6- انسانها تنها و تنها در سطح پندار و اندیشه مختارند و گناهان قلبی مرتکب می شوند . اما در سطح گفتار و کردار مجبورند . ما هر چه ببینیم، همان نصیب ما می شود . بدی ببینیم ، بد می شویم . و خشم ببینیم ، خشمگین می شویم . مهربانی ببینیم ، مهربان می گردیم . نگاه و نگرش به خوبیها ، بالاجبار ، گفتار و کردار ما را خوب می کند .

7- همه انسانها و موجودات بالاجبار به ما خوبی می کنند. لذا باید از همه تشکر کنیم ، نه اینکه اگر خوبی آنها باب میل ما نبود بدی تصور کنیم و فحش و ناشزا بگوییم.

8- هیچ  رویداد و اتفاقی در جهان بد نیست.زیرا خداوند آن را می آفریند .(ز نیکو هر چه صادر گشت نیکوست ) گلشن راز

اگر رویدادی را بد می بینیم بواسطه جهل و نادانی است و برای تغییر آن ، باید اندیشه ها را اصلاح کرد .

9- هر موجودی و انسانی دو بخش خوب و بد یا روشن و تاریک دارد. خوبی آنها واقعی و اما بدی آنها وهمی است . انسان مثبت نگر بخش خوب و روشن موجودات را در نظر می آورد. خداوند هم در عمل ، خوبی و روشنائی به وی عطا می کند. اما انسان منفی نگر بخش بد و تاریک دیگران را می بیند . خداوند هم بدبختی و ظلمت را نصیب او می کند . بدبین بد می بیند نه اینکه بدی وجود دارد اما نیک بین وافعیت را همانگونه که هست می بیند. بهشت خوبی را خداوند خلق می کند اما جهنم بدی را ، روان بیمار ما می آفریند . بدی هم نوعی خوبی است اما بدبین و نادان ، بد می بیند.

10- اگر ما در چیزی و شخصی ، زشتی و بدی می بینیم ، نشانه آن است که چشمان ما بسته و کور است و توانایی دیدن زیبایی و خوبی را ندارد. زیبا اندیش در نهایت به زیبایی می رسد. اگر ما شعور موجودی را درک نمی کنیم علامت آن است که از شعور خود بهره ای نبرده ایم و نادانی خود را به دیگران نسبت می دهیم.