چرا نماز خاری بر دل می شود؟
به نام خدا
نفس انسان ماهیتی شیطانی دارد و نفرین شده است وقتی انسان با خود است خدا ، خاری بر دل است. حقیقت تلخ میشود. من هم خدا را تجربه کرده ام و هم خود را .خدا شیرین است اما اینگونه نیست که همیشه در دسترس باشد خدا اهل ناز است و ما اهل نیاز . باید نازش را بخریم و دائم برویم در خانه اش و گریه کنیم تا شاید در را باز کند و روی زیبای او را ببینیم و مست و مجنون شویم .
یا پشت درب خانه اش بنشینیم و انتظار بکشیم انتظار فرج ! ما منتظران کوی دوست هستیم تا فراق تمام شود و وصال از راه برسد . وصال دوست بسیار شکننده است و با اندک غفلتی به فراق تبدیل می شود.
تلفنی که من به خدا زدم !!!
نماز تشریعی
اما
یک نماز تشریعی داریم که احساس نیاز به خالق حق تعالی است هر زمان احساس بی نیازی کنیم از حالت نماز خارج و به کفر مبتلا می شویم و یا احساس نیاز به غیر کنیم باز هم دچار شرک می شویم.
نیاز به خدا موجب یاد خدا می شود و ذکر خدا نماز است . هر چه نیاز بیشتر نماز هم بیشتر می شود . این نیاز غیر از علم به واقعیت است همه ی مسلمانان خدا را قبول دارند اما اکثرا فراموش می کنیم و فراموشی خدا موجب کفر و شرک و گناه می شود و نیاز موجب یاد می شود و یاد خدا روشنی بخش دل ها و نور و نماز است.
نماز تکوینی
بسم الله الرحمن الرحیم
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِیحَهُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَفْعَلُونَ
(نور41)
آن چه نمازی است که همه ی موجودات دارند و بدان آگاه هم هستند ؟؟
این نماز جز نیاز نیست و نماز همان نیاز است و همه می دانند که بی نیاز نیستند و مثلا همه ی ما آدم ها به هوا نیاز داریم به آب به غذا و .....
اما
نماز مستان
هوالحی
نماز مستان اوج نماز است و اوج وحدت و یکی شدن زیرا دویی و من و خدا نوعی شرک است . انسان تنها با نابودی خود می تواند نماز بجا آورد که مولانا اینگونه بود و نماز او سماع مستانه بود و این مستی روح نماز است روح توحید و یکی شدن . انسان فقط خدا را می بیند چشم او و گوش او و زبان او و ......